Wereldwijd groeit het aantal reizigers dat verdieping zoekt. Volgens Booking.com hecht 44 procent van de reizigers in 2023 meer waarde aan authentieke ervaringen dan aan toeristische highlights. En dat zie je terug op de markt: van Peru tot Slovenië ontstaat een groeiend aanbod in community-based tourism, waarin ontmoeting en betrokkenheid centraal staan.
Authentiek reizen is daarmee geen trend meer, maar een fundamentele heroriëntatie op hoe we willen reizen én wat we eruit hopen te halen. Geen snelle afvinklijstjes meer, maar ervaringen die beklijven. Geen perfect plaatje, maar een echt verhaal.
Van storytelling naar storyliving
Reizigers willen niet langer toekijken, maar meedoen. De verschuiving van storytelling naar storyliving betekent dat toeristen geen toeschouwers meer zijn, maar actieve deelnemers in het lokale leven.
In Slovenië gebeurt dit al op grote schaal. In regio’s als Goriška Brda en Koroška draaien bezoekers mee op wijnboerderijen, helpen bij de kaasproductie of leren koken met wilde kruiden. Hier geen geregisseerd toerisme, maar organische betrokkenheid bij het ritme van de streek.
Ook in Peru, in de dorpen rond Cusco, ontvangen Quechua gemeenschappen bezoekers op hun eigen voorwaarden. Geen toeristenshows, maar dagelijkse realiteit: weven, offers aan Pachamama en gedeelde maaltijden. Het toerisme wordt hier community-based, met wederzijds respect en controle door de lokale bevolking.
Ambacht, erfgoed en streekcultuur als beleving
Vakmanschap en traditie vormen steeds vaker het hart van de reiservaring. Niet als folklore of vermaak, maar als levende cultuur.
In Ierland zie je dit terug in regio’s als Connemara en Donegal. Bezoekers steken er zelf turf, bakken sodabrood of varen mee met vissers op de Atlantische Oceaan. Ambachtslieden tonen hoe wol wordt gesponnen, leer wordt bewerkt of muzikale tradities worden doorgegeven. Dit zijn geen attracties, maar leerervaringen die verbinden.
Ook in Japan kiezen steeds meer reizigers voor rurale regio’s als Tottori of Nagano, waar ze deelnemen aan eeuwenoude ambachten zoals sakebrouwen of papiermaken. Niet als geromantiseerd verleden, maar als onderdeel van het dagelijks leven.
Waarom we terugkeren naar het echte
De aantrekkingskracht van authenticiteit is ook een tegenreactie. Op een wereld vol gestileerde beleving, op sociale media die alles filteren, op reizen die weinig meer verrassen. Reizigers voelen dat er iets ontbreekt: betekenis, echtheid, verbinding.
Authentiek toerisme speelt in op deze behoefte aan zingeving. Reizen wordt een manier van culturele verdieping, zelfonderzoek en hernieuwd contact met het menselijke. Het sluit aan bij bredere maatschappelijke ontwikkelingen: meer aandacht voor duurzaamheid, lokale identiteit, kleinschaligheid en ambachtelijkheid.
Het draait om meer dan alleen herinneringen. Het gaat om het gevoel dat wat je doet, ertoe doet, voor jezelf en voor de plek die je bezoekt.
Reizen met wederkerigheid
De reiziger van nu wil niet alleen ervaren, maar ook iets teruggeven. Niet als transactie, maar als wederzijdse uitwisseling. Door te luisteren, te leren en actief mee te doen ontstaat een andere vorm van contact.
Zo verandert de reiziger van bezoeker in deelnemer. Samen koken, oogsten, verhalen delen: het zijn juist de kleine momenten die blijven hangen. In een wereld die steeds vluchtiger wordt, groeit het verlangen naar echte ontmoeting.
Voor reisaanbieders en destinatiemarketeers vraagt dit om een andere aanpak. Geen producten pushen, maar ruimte geven voor relatie. Niet alleen sturen op kwantiteit, maar op kwaliteit van interactie. Authentiek toerisme draait om rust, aandacht en betekenis, en wint precies daarom aan kracht.
Een ervaring die blijft hangen
Tijdens een reis naar het Peruaanse Coporaque, aan de rand van de Colca Canyon, verbleef ik bij een lokale familie. Zij waren een van de eersten in het dorp die reizigers ontvingen. Met het extra inkomen kon hun dochter gaan studeren en werd voor het eerst eigen land gekocht.
Overdag wandelden we door de stille, adembenemende vallei van Canocota. ’s Avonds serveerde onze gastvrouw een eenvoudige maar smaakvolle maaltijd van kip, aardappelpuree en rijst, bereid met lokale kruiden.
Geen luxe of show, maar een warme kruik en een oprechte uitwisseling. Juist die eenvoud maakte het bijzonder. Geen gepolijste ervaring, maar een echte ontmoeting, en misschien juist daarom onvergetelijk.
